To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wiele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekranie, pokażą się one z wybranym efektem.

do wyciecia

Rola móżdżku w regulacji funkcji poznawczych – ujęcie neuropsychologiczne

Anna Starowicz-Filip i inni. Psychiatria Polska, Zakład Psychologii Lekarskiej Katedry Psychiatrii, UJ CM

Postrzeganie móżdżku jako struktury ośrodkowego systemu nerwowego odpowiedzialnej wyłącznie za regulację funkcji motorycznych, takich jak koordynacja 662 Anna Starowicz-Filip i wsp. wzrokowo-ruchowa, napięcie mięśniowe czy diadochokineza, obowiązywało jeszcze do początku XX wieku. Już wtedy zaczęto wprawdzie dostrzegać jego istotny udział w kontroli mowy (pierwszy opis dyzartrii ataktycznej w postaci mowy wybuchowej, skandowanej, naznaczonej przerwami między sylabami i słowami), Sfera językowa także doczekała się w tym kontekście szczegółowej analizy, zarówno w oparciu o badania neuroobrazowe osób zdrowych, jak i analizę grup klinicznych z lezjami móżdżku o różnej etiologii. W niniejszym artykule przedstawiono współczesne hipotezy dotyczące mechanizmów zaangażowania móżdżku w procesy językowe, ze szczególnym uwzględnieniem ich aspektów niemotorycznych

Rola móżdżku w regulacji funkcji poznawczych – ujęcie neuropsychologiczne

Anna Starowicz-Filip i inni. Zakład Psychologii Lekarskiej, Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum w Krakowie

Liczba badań potwierdzających udział móżdżku w regulacji funkcji poznawczych z roku na rok systematycznie rośnie. Tak jak w zakresie motoryki móżdżek reguluje rytm, zakres, siłę i precyzję ruchu, tak analogicznie wpływa on na tempo, adekwatność i sprawność procesów poznawczych.

Wiedza na temat udziału móżdżku w regulacji przebiegu funkcji poznawczych i emocjonalnych ma niebagatelne znaczenie dla praktyki neuropsychologicznej. Pacjenci z uszkodzeniami móżdżku o różnej etiologii powinni być rutynowo objęci pomocą psychologiczną w formie szczegółowej diagnozy neuropsychologicznej zespołu CCAS i rehabilitacji funkcji poznawczych.

Anna Starowicz-Filip i inni. Zakład Psychologii Lekarskiej, Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum w Krakowie 2Oddział Neurochirurgii Dziecięcego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie Neuropsychiatria i Neuropsychologia 2013; 8, 1: 24–31

Medulloblastoma: optymalizacja opieki dzięki podejściu multidyscyplinarnemu

J Multidiscip Healthc. 2019;

Medulloblastoma jest złośliwym guzem móżdżku i najczęstszym nowotworem złośliwym mózgu u dzieci. Standardem leczenia jest maksymalnie resekcyjna operacja, a następnie napromienianie czaszki i rdzenia oraz chemioterapia. Takie leczenie pozwala na uzyskanie długotrwałego przeżycia na poziomie prawie 70%, jednak istnieją duże rozbieżności w wynikach leczenia, a w każdym przypadku leczenia konwencjonalnego obserwuje się dużą długoterminową zachorowalność. W ciągu ostatnich dwóch dekad, molekularne zrozumienie medulloblastoma uległo drastycznej poprawie, co pozwoliło nam zrewolucjonizować nasze rozumienie mechanizmów patofizjologicznych medulloblastoma. Postępy te doprowadziły do międzynarodowego konsensusu w 2010 roku, który zdefiniował cztery podgrupy molekularne o znaczeniu prognostycznym, WNT, SHH, Grupa 3 i Grupa 4. Molekularne zrozumienie medulloblastoma zaczyna przekładać się na warunki kliniczne dzięki rozwojowi terapii celowanych. Co więcej, ostatnie ulepszenia w metodach radioterapii i ponowne rozważenie napromieniania czaszkowo-rdzeniowego w zależności od statusu molekularnego obiecują zachowanie przeżycia i zmniejszenie zachorowalności spowodowanej promieniowaniem. Ten przegląd stanowi przegląd aktualnej wiedzy na temat medulloblastoma w podejściu molekularnym, a także omówione zostaną perspektywy terapeutyczne, które są obecnie rozwijane w chirurgii, radioterapii i terapiach celowanych w celu optymalizacji leczenia medulloblastoma przy zastosowaniu podejścia wielodyscyplinarnego.

Renia walczy z rakiem

publikacje naukowe, terapie, modele POSTĘPOWANIA

Przegląd przypadków: medulloblastoma dziecięca

Neurooncol Pract. 2017 Sep; 4(3): 138–150.

Medulloblastoma jest najczęstszym złośliwym guzem mózgu występującym u dzieci. Są to guzy o wysokim stopniu złośliwości ze skłonnością do przerzutów w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, a rzadziej poza nim. Ostatnie postępy w molekularnym grupowaniu medulloblastoma pozwalają na udoskonalenie diagnostyki i poprawę doboru leczenia w zakresie ogólnego rokowania. Oba te czynniki są uzależnione od czynników molekularnych każdej podgrupy - aktywowanych przez WNT, aktywowanych przez SHH, grupy 3 i grupy 4. Tradycyjna metoda leczenia medulloblastoma obejmuje podejście multimodalne z chirurgią, radioterapią i chemioterapią wieloczynnikową. W miarę jak odkrywamy coraz więcej informacji na temat molekularnych podstaw medulloblastoma, podejmowane są próby dostosowania metod leczenia w oparciu o stratyfikację ryzyka molekularnego. Z pewnością znane neurologiczne, rozwojowe, endokrynologiczne i psychospołeczne uszkodzenia związane z leczeniem medulloblastoma i związanymi z nim terapiami motywują do ciągłych badań nad ulepszeniem postępowania wobec zagrażającego życiu guza, przy jednoczesnym zminimalizowaniu długoterminowych efektów ubocznych.

07 stycznia 2023

Renia walczy z rakiem

rysowała

Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą"

KRS OOOOO37904,

cel szczegółowy: 33202 Zając Renata

Sprawdź nas: