rysowała
Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą"
KRS OOOOO37904,
cel szczegółowy: 33202 Zając Renata
Sprawdź nas:
Jest takie miejsce na scenie teatru, z którego najcichszy szept jest dobrze słyszalny nawet w najodleglejszym miejscu widowni.
Są symbole, które mówią więcej niż donośny głos lektora. Są przedmioty, które stają się symbolami dla wydarzeń. Symbolem może być gest wykonany w kierunku drugiego człowieka, obraz umożliwiający zrozumienie większej części rzeczywistości, dźwięk, znak, ceremonia. Symbole tworzą język, kulturę i duchowość. Ułatwiają wyrażanie i przekaz języka werbalnego, skracając opis do krótszej formy.
Dziecięcy wózek inwalidzki, który postawiłem na dole teatru jest symbolem determinacji i samozaparcia. U podstawy poskenionionu, już na orchestrze pozostawiony wózek, pokazuje wymowniej niż jakiekolwiek słowa, że nie można się poddać. Należy walczyć o swoje. Wózek stał się symbolem wojny o zdrowie, ale też znienawidzonym przedmiotem, który określa kondycję i ograniczenia człowieka. Choć niepełnosprawność jest tylko jedną z wielu cech, wózek wysuwa ją na pierwsze miejsce i sytuuje osobę w miejscu, w którym nie chce być. Jest na społecznym proskenionie, gdzie widownia kieruje swój wzrok. Krzyczy: "Nie chcę tu być! Walczę, byście zobaczyli człowieka, nie niepełnosprawność."
Dobrych Świąt! Nie bójcie się zawalczyć o siebie i o innych.